Samlar inn klede og reiser til Polen for å hjelpa

Branninspektør Aleksandra Kamieniecka ved Bjørnafjorden brann og redning har tatt ut ferie for å reisa til Polen og hjelpa flyktningar frå Ukraina.

– Eg kjente eit behov og eit ønske om å hjelpa til, så eg søkte opp eit hjelpesenter ved ein grenseby, og ringte for å spørja korleis eg kunne hjelpa, fortel Aleksandra.

Ho har vakse opp i Polen og flytta til Noreg for 11 år sidan. Då var ho 18.

– Dei har først og fremst bruk for ledige hender, for det er mange å hjelpa. Men eg vil også ta med meg mest mogleg ullundertøy og strømpar til barn og kvinner.

– Ullundertøy er dessverre stort sett ukjent også i dei kalde områda på kontinenten. Sjølv har eg frose heile oppveksten, det einaste forholdet vi hadde til ull var den tjukke genseren bestemor gikk med, ein sånn som klødde.

Flyet går i 07-tida i morgon. Aleksandra er på brannstasjonen på dagtid, men også utover ettermiddagen.

– Folk som vil levera etter klokka 16 kan gjerne ringa meg på 94191010. Det eg ikkje får med på flyet vil eg få ettersendt på anna vis. Eg har allereie vore heldig og fått ein pose med ull frå SFO-leiar på ein skule i Os, fortel ho.

Turen går til Warszawa og vidare søraustover til Lublin, Chelm og til tettstaden Brzezno, 15 km fra grenseovergangen Dorohusk-Osada.

– Eg har snakka med teamet som jobar der. Dei disponerer loftet på ein skule, og har plass til 60 kvinner og barn.

– Det er fleire sjuke småborn der, nokre eldre barn som er prega av situasjonen og fleire emosjonelt påverka mødre som brått står veldig åleine.

– Alle treng varme, mat og omsorg.

– Samtidig kjem det stadig fleire. Teamet søv 2-3 timar i døgnet, dei rekk ikkje gjera alt dei ønskjer. I forgårs måtte dei forlata fleire funksjonshemma ungar på togstasjonen fordi dei ikkje hadde kapasitet til å ta fleire med seg.

Kor lenge Aleksandra blir i Polen, er forløpig usikkert.

– Eg er glad eg fekk lov å ta ut ferie no, og blir nok minst halvanna veke. Eg ser fram til å kunna yta hjelp.