Fokus på god eldreomsorg i Bjørnafjorden?

Eg har reist til sjøs i mange år som maskinsjef, har jobba på forskjellige fartøy og har vore offiser på offshore fartøy med meir enn 60 mann om bord. Då er det viktig å ha ei god leiing om bord, det vil seia ein eller fleire representantar frå oljeselskap og leiinga for reieri og offiserane på båten.

Å jobba på ein båt er som jobba i eit lite samfunn, alle om bord er like viktige, reieriet er avhengig av at alle gjer jobben sin på ein tilfredsstillande måte.

Alle problem som dukkar opp, må skipsleiinga finna ei løysning på. Dersom det er eit graverande problem på båten, då sluttar sjøfolka om ikkje dette blir løyst og reieriet kan få eit dårlig rykte.

Båtar og reieri som får eit dårleg rykte, slit med å få tak i kompetente sjøfolk.

Dersom ein har eit problem må skipsleiinga og reieriet identifisera problemet og finna ei løysing raskt. Gjer dei ikkje det kan fartøyet risikera å mista kontrakten med oljeselskapet.

Dette er ei noko forenkla skisse. Det er dialog mellom reieriet, fagforeinga og skipsleiinga for å finna ei løysing som alle kan leva med.

Dersom ein skal omsetja dette til Bjørnafjorden kommune, er det formannskapet, kommunestyret og kommunedirektøren som øvste leiar for administrasjonen som blir «reieriet» heile den politiske samansettninga representerer skipsleiinga.

Høyrer ein ikkje på signal som kjem frå fleire einingar i kommunen, ser det ikkje ut som ein har ei felles forståing for kva som er problema.

Anten signala kjem frå tilsette i barnehagane, på skulane eller sjukeheimen.

Ein må til dømes sjå på kva som skjer i eldreomsorga, på Luranetunet kan det i ei gruppe vera 3 tilsette på 10 brukarar.

Viss éin blir sjuk, så erstattast ikkje denne nå når det skal spara pengar, men dei to som er igjen får meir arbeid, som fører til mindre tid per brukar.

Det er brukarar som krev tre ansatte for stell, kva då viss éin er sjukemeldt?

Då må ei gruppe låne ein tilsett frå ei anna gruppe, som dermed blir to i den tida den andre gruppa treng hjelp.

Konsekvensane av det er at vaskerom og kjøkken på avdelinga kanskje ikkje ryddast og vaskast skikkelig, sengetøy blir kanskje ikkje bytta etter dusj fordi det ikkje blir tid til det. Sengetøy kan innehalde urin og avføring.

Rullestolbrukaren blir kanskje liggande lengre i senga, og det mellommenneskelege som skaper trivsel og verdigheit, blir det mindre tid til.

Dei tilsette må springe på jobben for å strekke til, medisinering blir brukt for å roe ned, i staden for å snakke med eller være til stades for dei som treng det.

Arbeidsmoral og trivsel vil jo gå ned, det kan bli misnøye blant kollegaene på motsett skift om kvifor ting ikkje er gjort, sjukemeldingane vil mest sannsynleg gå opp, ikkje ned.

Dei tilsette i kommunen må bli sett og høyrt, dei må også få nok ressursar til å utføra arbeidet sitt på ein tilfredsstillande måte, utan å verta utbrende på grunn av for lita bemanning til å utføra jobben på en forsvarleg måte.

Det ser ikkje ut som det er felles forståing for korleis ein skal løysa problema som er i kommunen, eller at det er ein god dialog mellom «reieriet» og kommunalt tilsette i kommunen.

Det hjelper ikkje innbyggarane i Bjørnafjorden om politikarane skuldar på einingane, kvarandre eller om problema blir overlate til kommunedirektøren.

Kommunestyret og kommunedirektøren må finna ei felles forståing av problema. Alle har rett på eit forsvarleg arbeidsmiljø og dei eldre har rett på ein verdig alderdom.

Det er viktig å finna ei løysing som innbyggarane i Bjørnafjorden kan leva med.

Tar ein ikkje tak i signal frå tilsette i kommunen, kan ein enda opp som dei «reieria» som ikkje løyser problema på båtane. Dei vil stå utan kvalifiserte arbeidstakarar.

Helsepartiet og INP har slått seg saman, og vi har programfesta å jobbe for bemanningsnorm også i eldreomsorgen.

Vår helsepolitikk kan lesast på heimesida vår.

Her er nokre døme:

• Dimensjonering av tenestetilbodet basert på realistiske analyser av brukarens behov.
• Gjeninnføring av støttepersonell ved helse- og omsorgsinstitusjonene.
• Erstatte innsatsstyrt finansiering med rammefinansiering.
• Avvikle ordninga med driftstilskot og innføre reelt, fritt behandlingsvalg.
• Nasjonal bemanningsnorm i omsorgstenesta. 100 prosent-stillingar skal vere normen.

Nils Ove Lauvik
1. kandidat
Bjørnafjorden Industri- og Næringsparti