Flyttar inn i nytt hus etter brannen i 2014
– Det var både godt og vondt å sjå igjen dei få tinga som blei redda, seier Laila Marie Reiertsen.
Bildeserie:
Om bruksløyve kjem på plass i dag har Laila Reiertsen med familie si første natt i nytt hus på Lyngheim i Steinnesetvegen natt til laurdag, 2 år, 7 månadar og 11 dagar etter at den førre bustaden deira blei totalskadd i brann.
– Dei kunne ikkje slå det fast, men reknar det som 99 prosent sikkert at lynnedslag var årsaka, seier varaordføraren, som då brannen braut ut var stortingsrepresentant.
Det var onsdag 10. desember 2014, klokka 14.30, at Os brannvesen fekk melding om brann i ein bustad. Både Midtsiden og blålysetatane hadde vore i Lepsøykrysset på ei trafikkulykke, og underteikna snudde i kontordøra då alarmen gjekk og kom før brannvesenet til synet av Reiertsen sin einebustad i full fyr.
• Sjå bildeserie og video frå starten på sløkkearbeidet.
Ein handverkar som jobba på naboeigedomen varsla om brannen, som oppsto mens Laila var på skulen og henta ein av ungane. Ho kom heim rett før Midtsiden og brannvesenet kom til staden, og blei ståande mållaus å sjå at bustaden ho og mannen bygde i 1987 bli slukt av flammar og røyk.
To døgn på hotell - to år i ulike leigebustadar
– Eg var ikkje meg sjølv dagane etter brannen. Vi mista så og seia alt, i tillegg har vi ikkje berre oss sjølv å tenkja på.
Ekteparet har fire born, dei to yngste var den gong 16 og 18 og budde framleis heime. Familien kjøpte seg nye tannkostar, litt klede og fekk to døgn på hotell.
– Dei eldste ungane våre er etablerte med eigne familiar, og var heilt fantastiske med å hjelpa til. Sjølv følte eg at eg levde i eit vakuum.
Det blei kvardag etter ei stund. Familien budde først på Thuen i tre månadar, så i Stølsvegen frå mars til august 2015 og er no på flyttefot frå bustaden ved golfbanen dei har leigd i nesten to år.
Med affeksjonsverdi
I løpet av flyttesjau og møblering har familien Reiertsen fått tilbake dei få tinga som blei redda etter brannen.
Dette sto i kjellar og i annekset «Laila-Stova», og er blant anna eit heimelaga langbord, småmøblar og pynteting, der noko av det er gamalt og har gått i arv.
– Det var ei god-vond-kjensle å sjå desse tinga igjen.
– Vi er naturlegvis glade for at dette blei berga! Vi klarer oss utan alt det andre som forsvann, men dette er litt viktige gjenstandar, og er med på å skapa eit litt personleg preg når vi no innreier nytt hus. Men synet av desse tinga gjorde at minnene kom tilbake. Eg måtte rett og slett ta meg ein pause då vi heldt på å ta fram desse gamle gjenstandane.
Nytt hus og nytt familietun
Det tok sju månadar etter brannen før ekteparet Reiertsen fekk svar frå forsikringsselskapet.
– Frå éi veke til neste endra det seg frå at det ville restaurera til at det skulle rivast og byggast nytt. Då vi først fekk nytt hus ville vi ikkje bygga likt, vi ville bygga noko anna.
– Vi har andre behov i dag enn i 1987, og det har skjedd ein del innan arkitektur. No får vi tilkomst med bil også på oppsida av huset, mens vi bygger leilegheit i første etasje. Vi får god takhøgde og store vindauge. Smårutete vindauge kan vera romantisk, men alt til si tid. No vil vi ha lys og god utsikt.
Før brannen hadde dei to eldste ungane allereie fått tomt i skåringa bak foreldra, og det enda med at alle tre kjøpte hus frå same leverandør.
– Det blei tilfeldigvis sånn at familiane til begge dei eldste byrja å bygga før oss, så vi er sistemann til å flytta inn. No gler vi oss til å bu på eit familietun med barnebarn rundt oss.
Ekteparet Reiertsen hadde òg barnebarn rundt seg før brannen, ikkje minst etter at dei på 2000-talet bygde basseng i hagen.
– Bassenget skal på plass igjen. Det blir ikkje i år, vi har ein del å gjera med å bygga hage, men vi og resten av familien hadde så stor glede av bassenget at vi ønskjer å bygga nytt, seier Laila på det som kanskje er innflyttingsdagen i nytt hus.