– Eg vil gje ein honnør til heile Osbygda
Christian Rieber fortel om ideen bak granittsymposiet, og får ikkje rost Os nok.
I dag (kl 13) vert sommarens skulptursymposium i Os, 20 år etter det første, avslutta med loddtrekning og utdeling av 11 ulike kunstverk, alle laga denne veka.
Årets symposium har bestått av to delar; eitt symposium i juni-juli, og eitt i juli-august.
Fekk ideen i Lofoten
Fredag besøkte Christian Rieber Vognhallen.
Rieber er styreleiar for GC Rieber Fondene, som allereie har kjøpt alle dei 11 ulike kunstverka. Planen at er at dei, via ulike dugnadsgjengar i fylket som skal få kvart sitt kunstverk, skal plasserast ut i naturen.
– Eg fekk ideen til denne løysinga då eg var i Lofoten i fjor, fortel Rieber.
– Der jobba dei med å få plassert ut 33 ulike skulpturar i ulike kommunar. Eg tok inspirasjonen med heim og tilpassa den vidare til det vi no opplever denne veka.
Rieber har vore styreleiar for fleire av dei største bedriftene i Bergen, og via GC Rieber Fondene er han med på forvalta store verdiar som kjem ålmeinta til gode.
No er det dugnadsgjengane som skal få noko.
Det internasjonale møter det norske grunnfjellet
– Eg har sjølv vore aktiv i dugnadsgjengen som tilrettelegg for turgåing og friluftsliv på Smøråsfjellet i ei årrekkje no, fortel Rieber.
– Då ideen til granittsymposiet tok form, såg eg moglegheitene til å lata det internasjonale få møta det nasjonale. Det er utruleg mange spanande lag som kjem til syne når du let 11 ulike kunstnarar, frå heile verda, få utfalda seg, og så setja kunstverka ut i norsk natur.
– Vel så spanande er det at kunstnarane jobbar med det norske grunnfjellet, altså granitt, og så skal kunsten ut att i grunnfjellet i Noreg, altså dugnadsgjengane.
Rieber legg til at han tykkjer kunstnarane har løyst oppgåva på ein framifrå måte utifrå det han får sjå i Vognhallen fredag.
• Les òg: Stor interesse og god progresjon
Ein straum av honnør til osingane
Det er ikkje mykje som tilseier at Christian Rieber er 94 år. Vital, pratar på inn- og utpust når han fortel om symposiet, og spring på lette bein rundt og tek bilde av kunsten med mobilen.
Os, og vi som bur her, kjem han stadig attende til;
– Eg er så imponert over interessa og engasjementet som kjem frå innbyggjarane her i Os.
– Gong på gong samlar Os seg rundt symposia, og ikkje minst dei tilreisande kunstnaran vert møtte med opne armar og heimar frå osingar. Dette er ei gåve Os har, og som de osingar må ta vare på!