– Vi må sette grenser og stille krav

Onsdag ettermiddag inviterte Os Høgre til eit debattmøte med Mahmoud Farahmand, innvandraren med klare meininger om innvandrings- og asylpolitikk og som leiar ei arbeidsgruppe i partiet som jobbar med desse spørsmåla.

– Eg kom frå Iran til Noreg i 1988 då eg var sju år. Etter først å ha vore på Tanum asylmottak, blei eg saman med mor mi og syster mi sendt til Hareid på Sunnmøre, kor eit hotell var gjort om til asylmottak, innleia Farahmand.

Familien flytta etterkvart til Trøndelag, kor Farahmand vaks opp.

Ikkje krav om å dekke seg til

Etter ei hending på Høgskulen i Telemark, kor han sjølv har vore student, engasjerte han seg i norsk innvandrings- og inkluderingspolitikk.

– Det var ei hending der kor ei jente blei nekta av dekanen å bruke Niqab på skulen. Dette reagerte den lokale imamen kraftig på og kalte dekanen rasist.

– Det fekk meg til å skrive det første lesarinnlegget i lokalavisa kor eg gjekk mot imamen. I dette tilfelle meiner eg det er han som skaper rasismen. Det er ingen krav i koranen om at kvinner skal dekke seg til. Det er eit krav om sømmelegheit. Difor må det vera lov for tildømes høgskulen og seie at det ikkje er lov å bruke niqab på skulen.

Har blitt stempla som rasist

Farahmand var glad for å høyre at Os hadde lukkast med integreringa og at 5 av 6 som var med i introduksjonsprogrammet i 2015 har kome seg ut i jobb.

– Men, slik er det ikkje i alle kommuner i Noreg. I Porsgrunn gjekk eg ut og sa at vi ikkje kunne ta imot fleire flyktinger fordi vi ikkje hadde kapasitet til det. Då blei eg stempla for å vera på ytre høgrefløy, men andre ord nazist, av politiske motstandarar.

– Eg veit òg at eg har blitt stempla som rasist. Nære vener av meg har gått bak min rygg til andre vener av meg og kalt meg rasist fordi eg har kritisert islam. Det må eg tåla, men det er viktig å presisere at eg kritiserer systemet og ikkje einskilde individ. Det er ein stor skilnad, påpeika Farahmand.

Må stille krav

Norsk-iraneren er tydeleg på at problemet med norsk innvandrings- og integreringspolitikk er snillismen.

– Noreg og nordmenn er konfliktskye. Det er eit problem. Innvandrings- og integreringspolitikken kan ikkje basere seg på snillisme. Den må basere seg på fakta.

– Vi må skille mellom å vera snill mot menneskjer og snillisme.

– Vi må tørre å stille krav til dei som kjem hit. Vi må sette rammer for kva vi aksepterer og ikkje aksepterer. Inkludering er å godta nokre verdier og å ikkje godta andre.

– Det har jo vore ein diskusjon om elevar skal få fri midt på dagen for å be. Det blir heilt feil. Det er ikkje eit krav i koranen at ein skal be til faste tider. Ein kan samle det opp og be om morgonen og kvelden.

– Tenk deg berre ein kristen som jobber turnus. Korleis ville samfunnet bli om denne skulle ha fri frå jobb mellom 11 og 13 kvar søndag for å gå i kyrkja. Det er jo ikkje slik det fungerer.

– Difor må vi sette grenser for kva som er greitt og ikkje greitt, basert på fakta og ikkje snilisme.

Pisk og gulrot

Som innvandrar sjølv fekk Farahmand spørsmålet om korleis ein løyser ulikheitene mellom ulike innvandrargrupper.

– Det er ikkje slik at inkludering er "one size fits all". Vi får eindel utfordringar vi må sjå på. Eg trur vi må bruke både pisk og gulrot.

– Vi må òg tørre å snakke om dette, ikkje berre la dei som er på ytterpunktene slippe til, men ta diskusjonen og addressere problema.

– Det er ikkje tvil om at vi står overfor enorme utfordringer, men då må vi stille krav og kome med tiltakspakker. Islam er ein dynamisk religion, men vi må òg kreve at dei er dynamiske.

– Dei skal sjølvsagt få praktisere religonen, men innanfor dei rammene som er satt av samfunnet.

Må starte i skulen

Integreringa må starte i skulen påpeika Farahmand.

– Det er der mykje av integreringsarbeidet startar. Men då må vi la skulene ta jobben med integrering og ikkje uten vidare akseptere alle krava som kjem.

– Igjen, vi må vera tydelege på kva som er innanfor og kva som er utanfor.