Skalla etter politistudent og røykte på bussen
Ein ung mann frå Bergen er dømt for fem lovbrot, to av dei utført i Os.
Han var i slutten av tenåra då han ein laurdagskveld i september 2017 blei vanskeleg å ha med å gjera etter ein busstur på Søfteland.
Om bord på bussen hadde han både tent ein røyk og slengt seg i stengene og inn i sete der det sat folk frå før. Bussen måtte stoppa og tilkalla politiet.
Både utanfor bussen og på legevakta i Bergen kom han med skjellsord mot politiet, og skalla mot ein politistudent.
Månaden før hadde han sparka ein politibetent i låret og prøvd å skalla til han i samband med pågriping i Bergen. Då dei opna døra på politibilen sparka han ein annan politibetent i hovudet.
I april 2018, i Bergen, kom han med fleire skjellsord og trugslar mot politiet, i tillegg var han tiltalt for å ha forklart seg falskt som vitne i ein sak om væpna ran av ein Bunnpris-butikk i Bergen.
Hugsar ikkje kva som skjedde
Tiltalte møtte i retten og erklærte seg ikkje skyldig. Han forklarte at han hadde drukke, og kanskje var rusa på narkotika, og at han ikkje hugsar kva som skjedde. Han gav uttrykk for at han angrar sterkt på at han har gått til angrep på politibetentane.
Han blei dømt til 60 timar samfunnsstraff, subsidiært 66 dagar fengsel.
«Rettspraksis er som nevnt helt tydelig på at det skal svært mye til for å fravike utgangspunktet om ubetinget fengsel for falsk forklaring til politiet. Det må også foreligge særlige omstendigheter for å fravike utgangspunktet om ubetinget fengsel for vold og trusler mot politiet».
Årsaka til at retten likevel fann samfunnsstraff som tilstrekkeleg reaksjon er at tiltalte har tatt grep. Han har kome seg vekk frå rus- og kriminalitetmiljøet han var ein del av og deltar i tiltak med kursing og arbeidstrening.
«Når retten ser hen til at domfelte er tidligere ustraffet, samt den negative innvirkningen soning av fengselsstraff kan få på domfeltes muligheter for rehabilitering, herunder muligheten for å komme ut i jobb, har retten likevel under tvil kommet til at hensynet til straffens formål ikke taler mot en reaksjon i frihet, og at det kan idømmes samfunnsstraff.»