Skal vera ein møtestad for foreldre

– Eg opplevde ei tomheit etter at vi fekk diagnosen på sonen vår.

– Kva med oss som foreldre då? var spørsmålet eg spurde meg sjølv.

Dette fortel Ingvild Jansen. Saman med Rebekka Holmaas står ho bak den nystarta Facebook-gruppa «Foreldre til barn med særskilte behov i Os».

Handlar ikkje om diagnose

Ingvild og Rebekka er begge foreldre til born med særskilte behov.

Dei er begge opptekne av at gruppa dei no har starta skal ha fokus på det å vera ein forelder til eit eller fleire born som har særskilte behov.

– Det skal ikkje handla om diagnose, men er du ein forelder, og du kjenner på at din unge krev ekstra, er du velkomen, seier Ingvild.

– Då vi fekk diagnosen på guten vår sat eg att med ei rekkje spørsmål, og eg kjende på ei einsemd i situasjonen.

– Guten var ivareteken av «systemet», men kva med meg som foreldar?

Ingvild skryt av vennskapen ho har med Rebekka.

– Det har har verkeleg vore til hjelp å bli kjend med Rebekka. Saman har vi kunna diskutert og spegla korleis kvardagen er som forelder i vår situasjon.

– No ville vi opna opp for at fleire foreldre kan finna kvarandre, og dela på gleder, frustrasjonar og erfaringar, seier Rebekka.

Lukka, men skal vera open

Gruppa som nyleg vart oppretta, tel no nærare 20 medlemmar.

Ingvild og Rebekka har teke oppgåva som administratorar.

– Gruppa ligg ikkje open for alle, og du må svara på nokre spørsmål for å bli medlem, fortel Rebekka.

– Dette har vi gjort at det skal kjennast trygt å dela innlegg og meiningar i gruppa.

– Det er ikkje eit krav at du må skriva noko i gruppa heller, legg til Ingvild til, men vi ønskjer så klart at alle skal kjenna seg komfortable og trygge til å dela noko.

Begge initiativtakarane er tydlege på gruppa ikkje har som mål å berre kritisera «systemet».

– Alle som har ungar med særskilte behov veit at «systemet» er noko vi må forhalda oss til. Mykje.

– Det er tidkrevjande og ressurskrevjande å forhalda seg til «systemet», men i ei gruppe som dette kan vi kanskje inspirera og hjelpa kvarandre til å manøvrera oss gjennom kvardagen. Inspirerande historiar og tips er i alle høve hjarteleg velkomne, seier dei to.

Kanskje ein treffstad

Ingvild og Rebekka er ikkje ukjend med tanken om at gruppa etterkvart kan bli til ein fysisk treffstad kor foreldre, og kanskje ungar òg, kan møtast for å gjera noko sosialt saman.

– Så langt har vi ikkje tenkt enno, men om gruppa vår kan vera ein katalysator til at vi får til eit eller fleire treffpunkt for foreldre som er i same situasjon som oss, hadde vi sjølvsagt blitt glade, seier Rebekka.

– Vi hadde òg blitt glade om vi kanskje kunne ha blitt ein ressurs for andre som har, eller som opplev å få ein diagnose på bornet sitt.

– Kanskje helsestasjonen kan fortelja at denne Facebook-gruppa finst til dei som opplev det vi har opplevd?