Politiet berga kvalpane

Tenk deg at du har ei gravid tispe som får mjølkefeber (livstruande tilstand kor kalisumnivået i blodet er farleg lavt, journ.mrk.). Du veit at det står om minutter eller så kan både tispa og kvalpane døy. Du kjem med ferja frå Venjaneset til Hatvik og næraste dyreklinikk som kan hjelpe er på Stend.

Dette var situasjonen for Agnar og Mariann Nordheim 29. november i haust.

- Vi visste vi hadde dårleg tid, men eg hadde ikkje lyst å køyre som ein tulling frå Hatvik til Stend. Det er nok av andre tullingar på vegen, fortel Agnar.

Ringte lensmannskontoret

Medan dei venta på ferja ringte dei lensmannskontoret på Os og traff politibetjent Ingrid Tepstad som hadde vakt.

- Det var ein litt spesiell telefon.

- Det er jo ikkje eit oppdrag vi vanlegvis tek, men det var ein roleg dag og sidan dei driv kennel og har hundeoppdrett som næring blei eg einig med operasjonsleiar om at vi kunne ta på oss oppdraget.

- De blei for dumt å ikkje hjelpe, fortel Tepstad med eit smil.

Då hadde ho allereie undersøkt om dyreklinikken på Os kunne hjelpe, men dei hadde ikkje det naudsynte utstyret. Einaste alternativet var på Stend i Fana.

- Ingrid var heilt fantastisk då vi ringte. Gje meg ti minutt så skal vi sjå kva vi får til, var beskjeden vi fekk, fortel Agnar Nordheim.

Med blålys og sirene til Stend

Saman med kollega Steinar Fjeld Flagtvedt stilte Tepstad på ferjeleie på Hatvik klar for å ta tispa og matmor Mariann Nordheim med til dyrlekjaren.

- Då ferja klappa til kai kasta Mariann seg inn i politibilen saman med Mirabell og dei suste av garde med blålys og sirener, fortel matfar Agnar Nordtveit som sjølv fulgte etter i meir normalt tempo.

- Det var tydeleg at hunden ikkje hadde det bra, med kramper og heilt i ørska. Vi skjønte at her sto det om minuttar, fortel Ingrid Tepstad.

Medan kollega Steinar køyrde bilen satt ho sjølv og passa på at tispe og matmor hadde det bra baki politibilen.

- Den omsorgen og empatien Ingrid viste på veg til Stend var heilt fantastisk.

- Då vi kom til Stend hoppa Ingrid ut av bilen og brøyta veg for oss inn til operasjonsbordet. Berre seks minutt etter ankomst var dei i gang med å hente ut ungane, fortel Mariann.

To minutt seinare hadde vore forseint

Etter at det heile var over fekk Mariann og Agnar beskjed om at om dei hadde kome to tre minutt seinare hadde dyrlekjarane truleg ikkje klart å berge Maltepootispa Mirabell.

- Vi har hatt tre tisper tidlegare med mjølkefeber. Den eine mista vi, så vi visste at det hasta. Vi er evig takknemlig for den innsatsen Ingrid og Steinar gjorde for oss, seier Mariann.

- Sjølv møtte eg dei rett etter at eg svingte inn på Hamrevegen. Då var dei på veg tilbake til Os og Mirabell i trygge hender på Stend.

- Då kan du tenke deg kor fort dei har køyrd frå Hatvik til Stend, fortel Agnar.

Kalla opp etter Ingrid

Den første av dei fem kvalpane som blei tatt med keisersnitt var ei tispe.

- Den skal vi behalde sjølv som eit minne om dramatikken. Ho skal heite Ingrid, oppkalla etter Politi-Ingrid, fortel dei takknemlege hundeeigarane.

Det går no bra med både mor Mirabell og dei fem Maltepoo-kvalpane.

- Mirabell kan ikkje die kvalpane sjølv, så det går i døgnvakt med foring og stell av dei fem, men det gjer vi med glede, avsluttar Mariann Nordheim.