Nye turar ferdig merkte

Bildeserie:

Full skjerm

1 av 6

Det var i 2011 at Os kommune, saman med Os Turlag og Bergen Omland Friluftsråd (BOF), søkte om midlar til å merka og gradera turstiane i Os i tråd med ny nasjonal standard.

Det er Gjensidigestiftelsen, DNT og fylkeskommunane som har delt ut pengestøtte til kommunane, som saman med lokale turlag har gjennomført prosjekta.

Os kommune fekk støtta, sidan har arbeidet halde fram med planlegging, avtalar med grunneigarar og praktisk tilrettelegging. Seinast Kristi himmelfartsdag gjekk det helikopter i skytteltrafikk til terrenget mellom Borgafjellet og Møsnuken med materialar til bygging av endå fleire klopper.

– Eg er imponert over Os Turlag! Ikkje berre grunna innsatsviljen, men det humøret dei har mens dei jobbar. Der er stemninga alltid utruleg god, det er tydeleg at dei både liker å vera utandørs og er glade i praktisk arbeid, seier Roar Haugsgjerd.

Haugsgjerd hadde jobba ti år som kontaktlærar ved Lysekloster skule, ein jobb og ein arbeidsplass han var veldig glad i, då han søkte på 50 prosent stilling (stillinga er no auka til 60 %) i Os kommune for å jobba med tur- og friluftsliv.

– Både eg og kona jobba i skulen, i tillegg har vi tre born. Det blei mykje skule og mange travle dagar både med overtidsjobbing og som småbarnsforeldre, derfor fann vi ut at det kunne passa bra om ein av oss jobba med noko anna, i tillegg til å gå i redusert stilling.

Det er tydeleg at han trivst også i ny stilling! Roar snakkar med entusiasme når han viser kartet, arbeidet som er gjort og noko av det som står igjen.

Tryggleik og naturvern

Med god skilting og merking blir det tryggare, også for nytilflytta og turistar, å nyta naturen i Os.

– Det er ei fantastisk bygd med eit utruleg variert utval av turstiar, frå vandring langs sjøen til landskap og utstikt som om du var på høgfjellet.

– Men dette med merking handlar ikkje berre om tryggleik. Med stor interesse for tur er det også ønskjeleg at flest mogleg held seg på dei etablerte stiane, at folk ikkje trør overalt og lager nye stiar.

– Det er viktig for både dyre- og planteliv at delar av naturen får fred.

Ingen svarte løyper i Os

Den nasjonale standarden for gradering og merking inkluderer skildring og skilting, god merking og informasjon om turen og stadane du kjem til på veg til og frå målet.

Les meir om merkehandboka på DNT.no.

Turane er graderte frå grøn og blå til raud og svart.

– Ingen av turane vi i Os jobbar med, eller har ambisjonar om å merka, blir svarte. Linken er kanskje krevjande fysisk, men det er lett å finna fram og den tar ikkje lang tid å gå.

Linken blir raud, det same blir Svinningen, når den tid kjem.

Desse er ferdige

Blant dei ferdige turane er blant anna Strandvegen (grøn,frå Moldaneset til Mobergsvikjo), turstiane på Lysøen (grøn), Raudlia (grøn) Liafjellet (blå) og - no nyleg - Rødssteinen (blå).

– Vi har 10 turar som anten er ferdige eller som vi øyeblikk kan seia oss ferdige med.

– På Liafjellet skal det, i tillegg til alle stiane opp til Storevarden, merkast ei løype rundt topplatået. Sidan fjellet er gangavstand frå sentrum vil det òg koma nokre informasjonsskilt nede ved hamna. Desse er ferdige og blir hengt oppi desse dagar. På stien til Rødsteinen manglar det eitt skilt, det òg skal snart opp.

Strandvegen og turstiane på Lysøen er grøn, Liafjellet og Rødsteinen er blå.

Ein fin stad med ei tragisk historie

Turen til Rødsteinen startar i området mellom Rød inst i Hegglandsdalen og der vegen byrjar å gå ned Rødsliane.

– Det er dessverre ikkje offentleg parkering i området, men turen kan eg verkeleg anbefala. Den er 6,3 km lang, noko kupert, merkt blå og tar rundt 2,5 timar å gå – og inneheld alt frå vandring langs fjorden til restane av den gamle husmannsplassen.

Mons Torbjørnson budde på Rødsteinen frå 1847 til 1912 med kona Guro Andersdotter og søsterdottera Agata (1895-1985), som dei tok til seg. Mons døydde etter å ha vore over fjorden til Holsund og handla. På veg heim kullsegla han og drukna mens kona og fosterdottera sto heime på neset og såg på. Familien hadde berre den eine båten, så dei kom seg ikkje ut på fjorden for å hjelpa til.

Kona døydde i 1916. Bruket fall då tilbake til hovudbruket, husa blei selte og flytta vekk.

– Det står skilt med litt om historia på den gamle husmannsplassen. På vegen ser du og den verna stor-eikja, den hole eika som Mons røykte fisk og kjøt i ved å tenna bål ved opninga og henga kjøtet i greinene.

Jobbar vidare med Møsnuken og Borgafjellet

Kommunen og turlaget har ambisjonar om å merka mange turløyper i Os. Parallelt med dialog og avtaleskriving med grunneigarar held det praktiske arbeidet fram der papirarbeidet er unnagjort.

– Trivselsgruppa til turlaget er godt i gang på Borgafjellet. Dette området heng i hop med Tøsdalsfjellet med Linken og Møsnuken og blir tatt under eitt.

– Vi skal òg henga opp turskilt til Liafjellet i Os sentrum. Liafjellet er gangavstand frå sentrum og tilgjengeleg for mange, SKiltet er klart og kjem snart opp ved Oseana. Ved Os gjestbrygge skal det opp eit større skilt som fortel om turar i Os.

Digitale kart?

I tillegg til skilting, klopper og bruer skal du kunna finna løypene på nett.

– Løypene våre blir tilgjengelege på UT.no.

– Vi jobbar òg med å gjera våre eigne kart i Os kommune kompatible med turkarta, fortel Roar Haugsgjerd frå kultureininga i Os kommune.

Sjå òg, Os Turlag si heimeside.