Mål og jubel
HU-laget til Os med dobbeltsiger. Stor stemning og mykje juble då Gullserien blei avvikla i Oshallen.
Banen er den same, antal spelarar er det same, men likevel er det ein annerleis handballkamp når laga i Gullserien møtast på parketten.
Sundag stilte lag frå Sandviken, Vadmyra, Lyngbø, Førde, Bjørnar og Os for å kjempa om poeng i Oshallen.
På laga speler damer og herrar saman. Alder speler ingen rolle. Asbjørn på Sandviken fyllar 78 (!) år dette året, Magnar på Os er blant dei yngste med sine 17. Det skal vera plass til alle.
Og om eit lag manglar ein spelar, då berre lånar ein frå motstandaren.
Trenaren ute på bana
Gullserien består av spelarar, som har det til felles at dei er utviklingshemma. Dette gjer at både dommar og trenar gjerne må trø til på ei litt anna måte, enn du vanlegvis ser på handballbanen.
– Vi starta i fjor vår. I dag er vi berre damer med. Dei fire karane på laget hadde ikkje moglegheiten til å vera med til Os, så vi manglar litt skotkraft.
– Sidan vi er så ferske så har vi litt att før vi har lært oss korleis spelet foregår, så du kjem nok til å sjå meg ute på banen, fortel trenar for Førde, Terje Holvik.
Og ganske riktig, når kampen mot Os startar er Holvik ute på banen for å rettleia spelarane om kor dei skal gå og kvar dei skal kasta.
Taktiske disposisjonar
Ganske tidleg blir det tydeleg at Os kjem til å dra sigeren i land. Med spelarar som har vore med i mange år er kodene knekt og ballen går raskt frå spelar til spelar før ein av dei kjem i fart og dunkar ballen i mål.
Os susar ifrå og Førde slit med å koma seg framover på banen, sjølv med aktiv hjelp frå trenaren.
– Vi skal helst ikkje vinna med meir enn fem mål, så vi må disponera laget litt ut frå det, fortel lagleiar for Os, Grethe Søviknes når Os leiar 6-1 til pause.
Dømmar enkeltspelarar
Dommar Steffan Larsen frå Sotra er ein tålmodig mann. Om spelarane går fem skritt, mistar ballen utover sidelinja eller tar både tre og fire pakk, så lar Larsen dei helda fram.
– Du veit, her er det meir rettleiing enn dømming.
– Eg ser an kvar einskild spelar og dømer ut frå kva nivå dei ligg på. Det nyttar ikkje følgje reglane slavisk, fortel Larsen med eit smil.
Sjølv med hjelp frå dommaren og taktiske disposisjonar frå benken klarar ikkje Os heilt å halde igjen. Det blir seksmålssiger 11-5.
Måla til Os blei skåra av: Stig 2, Caroline 3, Truls 1, Yngve 1, Magnar 3 og Jon Bendik 1.
– Mykje å lære oss
Det som slår ein når ein ser Gullseriespelarane i aksjon er kor stor gleda er og kor mykje dei bryr seg om kvarandre. Her er det ikkje kjefting og smelling, men ros og ei støttane hand som gjeld. Også frå motstandarane.
Og skårast det mål, sjå jublast det som ein har blitt verdsmeister.
– Vi har eindel å læra av dei når det kjem til desse tinga, konstanterer Monica Rosenvinge, trenar for Bjørnar sitt lag, med lang fartstid som trenar for funksjonsfriske.
Og ho har heilt rett. Her er det ekte idrettsglede.
Slo Sandviken
I Os sin andre kamp møttest rundens eldste og yngste på banen då Sandviken var motstandar.
Igjen viste Os eit raskt og rimeleg ballsikkert spel og kunne kontrollera sigerne inn.
Sandviken blei slått 17-11 etter at Os leia 10-7 til pause. Målskårarar i den kampen blei: Janne 1, Stig 5, Monica 3, Elisabeth 2, Yngve 2 og Magnar 4.
Har du lyst til å sjå dei i aksjon så får du sjansen igjen laurdag 15. februar når det er duka for ein ny Gullserierunde i Oshallen.