Gullruter til Langeland og Aurora

Gullruten er ei årleg prisutdeling og utmerking for den norske TV-bransjen.

Sidan 1999 har utdelinga blitt sendt direkte på TV2 frå Grieghallen i Bergen.

Godt nok å vera nominert

Dokumentaren om Aurora var nominert i tre fagprisar; beste klipp - dokumentar, beste foto - enkamera og beste regi - enkamera.

Langeland, som saman med kollega Stian Servoss var nominert, fortel at berre det å vera nominert nesten var nok;

– Vi tok rett og slett mykje av feiringa allereie då nominasjonane kom.

– At vi då skulle få sitja i det selskapet under utdelinga, omringa av den eine legenda etter den andre, var heller absurd. Eg vart rett og slett audmjuk der eg sat.

Les òg: No kjem filmen om Aurora

– Den andre prisen klippa dei heldigvis vekk

Langeland fortel at kun den første prisutdelinga hamna på riksdekkjande TV;

– Det var kanskje like så greitt at dei ikkje tok med den andre.

– Vi hadde knapt rekt å setja oss ned, før vi vart ropt opp att. Då var det ikkje berre-berre å melda noko fornuftig frå scenen, vi var jo allereie i fyr og flamme etter den første prisen.

– Eg trur ikkje det var så mykje god TV i oss to då, seier Langeland og ler.

– Og sjølve prisen - kor har du plassert den?

– Det var jo på grensa til perfekt at vi fekk to prisar. No slepp meg og Servoss å krangla om èin pris.

– Servoss, som brenn for foto, tok den prisen med seg heim. Eg, som brenn for klipp, har no på oppfordring frå sambuaren min, gjeve den ein heidersplass i stova i leiligheiten vi bur i.

80 dagar med opptak over 2,5 år

– Korleis var det å jobba med denne filmen, den syner jo til tider ei veldig sårbar Aurora?

– Materialet kom saman over ein periode på 2,5 år, og det snakk om 80 dagar med filming. Dette gjer at filmen er med og synleggjer ein overgang i hennar liv.

– Jo, dette var ein sårbar periode kor Aurora tok nokre veldig viktige val - skulle ho satsa vidare etter suksessen med den første plata, og korleis skulle ferda då vera vidare?

– Vi fekk vera tett på ein del interessante problemstillingar, kor ho måtte gå i seg sjølv og velja vegen vidare.

– Korleis i h … skal eg koma meg heim no?

I januar i år gjekk Flimmer Film, produksjonsselskapet som stod bak «Fjorden Cowboys», og filmen om Aurora, konkurs.

For Langeland byrja den nyheiten på ein heller spesiell måte;

– Eg var faktisk på opptak på Costa Rica.

Saman med Paulo Chavarria var Langeland der og jobba med noko som etterkvart som kjem som barne-tv på NRK.

– Eg hugsar berre at eg stod godt ute i jungelen, leita etter farlege dyr å filma, og tenkte: «korleis i helvete kjem eg meg heim no!?».

Pandora og Aurora hand i hand

Langeland kom seg fint heim, og i desse dagar jobbar han for Pandora Film AS i Bergen.

– Ja, opptaka frå Costa Rica kjem etterkvart på NRK Super som ein del av ein serie som skal heita «Jonas dyreverden».

Sjølv om Langeland no er oppteken hos Pandora, er ikkje filmen om Aurora ferdig for han;

– Det var ei stund uvisse kring framtida til filmen, det stod mellom anna att ein del ubetalte rekningar, og ei stund var vi redd at den måtte takast av nettsidene til NRK, seier Langeland.

– Thorvald Nilsen, som produserte «En gang Aurora» bladde rett og slett opp midlar av si eiga lomme, og redda filmen.

– No er filmen i den beste heimen den kan vera i, og vi vil halda fram med å spreia den der vi kan.

– Håpet er at den kan få ha eit langt liv - det fortener den.