Frå hjartet og hjernen til urna

For fire år sidan, ved førre Stortingsval, las eg gjennom alle partiprogramma. Side etter side med generelle vendingar og gode intensjonar. Uangripeleg, intetsigande, uengasjerande og irrelevant. Eg kjende meg ikkje igjen i den røyndomen programma skildra.

Med eitt unntak. Eitt parti skilde seg ut.

Eit parti eg knapt kjende til, og ikkje eigentleg trudde eg kunne ta seriøst.

Miljøpartiet Dei Grøne skildra ei røynd eg kunne kjenne att. Dei skildra ei verd der tida vi lever i heng saman med tidene som kjem. Der vår generasjon skal etterfølgjast av ei lang, lang rekkje kommande generasjonar. Der alle menneske skal behandlast som likeverdige, sjølv om dei bur i landet-langt-vekke. Der eit menneskje er meir enn ein konsument. Der ikkje alt av verdi kan vektast og vekslast i kroner og øre.

For Miljøpartiet Dei Grøne var ikkje dette abstrakte idear og storleikar, men sjølve grunnlaget for politikken.

Eg røystar på Miljøpartiet Dei Grøne av di eg meiner vi skulder oss sjølv ein samfunnsdebatt som omfavnar problemstillingar i verda av i dag. Den grønne bølgja i Europa er svar på utfordringar i tida. Det vi treng no er modige svar på dei store utfordringane. Vi treng nytenking og visjonar. Vi må handsame olja vår ikkje utelukkande som eit næringspolitisk spørsmål, men som eit spørsmål om vegval og verdiar. Perspektivet må gå ut over landegrensene og ut over våre eigne levedagar.

Eg vil ikkje leve med at vi sit på toppen av verda og diskuterer nyansar av småting, medan dyre- og planteartar døyr ut i aukande tempo, den globale temperaturen stig, havet forureinast og folk verda over flyktar frå naud og vald.

Eg ønskjer meg ein nasjonalforsamling som gjer det som er viktig og riktig, og ikkje berre det som til ei kvar tid er mest teneleg i eit fireårsperspektiv.

Det er på høg tid at vi blir vaksne. Det er ikkje riktig at nokre menneske skal bli haldne innelåste i fabrikkar som slavar for at dei som er rikare skal få billigigare og billigare forbruksvarer. Det er ikkje riktig at vi skal ta ut meir ressursar frå jorda enn ho toler. Det er ikkje riktig at vi forsøplar og forureinar meir enn det jorda klarar å ta unna. Vi skit i eige reir. Det er forkasteleg, flaut og umogent.

Det treng ikkje å vere slik. Menneskja har laga systema vi har i dag. Menneskje kan endre dei. Eg vil vere med på endringa. Eg vil at endringa skal begynne no.

Miljøpartiet Dei Grøne får røysta mi. Dei er røysta mi. Dei kan tale for meg på Stortinget.

Lisa Nøttseter
Styreleiar Os MDG Styremeldem Hordaland MDG