Flørtande showdronning

Lill Lindfors (73), show-, jazz- og humordronninga, hadde Oseana-publikummet i si hule hand då ho heldt konsert onsdag kveld.

I to samanhengande timar hadde ho det gåande FØR ho byrja på ekstranummer, og først då kom dei... dei store slagerane som "Musik skall byggast utav glädja". Det er det ikkje mange av dagens artistar som gjer etter ho.

Showet blei ein flørt. Ein flørt med livet, jazzen, musikarane og publikum. Berre så synd at Os-publikummet var så lite flørteviljuge.

Nettopp flørten gjekk som ein raud tråd gjennom heile framsyninga, frå ho ønskja velkommen med å fortelje kor deilig det var å bli befølt av sikkerheitsvakta på Gardermoen til ho på overtid starta allsong til Evert Taube sin "Rosa på ball".

Gjennomført proff

Lill Lindfors er ein proff artist, som kan showbiz. Det viste ho særleg under Cornelius Vreeswijk si låt "Veronica". Plutseleg var teksten som blåst ut av hovudet hennar, men det var ikkje noko problem. I staden fekk publikum servert historia om dei tilsette på "hjernekontoret" som hadde tatt seg kaffipause.

– Kor irriterande er det ikkje å stå og snakka med eit menneskje som du veit navnet på, men ikkje klarar å kome på kva heiter. Så sender du signal til dei på hjernekontoret om å finna det fram, men nei, dei har tatt seg kaffipause. Først klokka 04.30 neste morgon, då kjem det så klart som berre det, kva han du snakka med heiter. Er det ikkje typisk, spørte Lindfors, til latter frå eit publikum som truleg har opplevd det same sjølv.

Historia var akkurat nok til å henta fram teksten og få publikum med på kveldens første allsong.

Best når ho trøkker til

Personleg, tykkjer underteikna at ho var best når ho trøkker til. Dei vare, varme tonane ho er så kjend for var der framleis, men dei hadde ein liten tendens til å sprekkja litt opp. Lill Lindfors var difor best når ho trøkte til og gav gass, som til dømes på Janis Joplin si "Me and Bobby McGee". Då svingte det verkeleg av jazzdronninga.

Svingte gjorde det òg når ho slapp musikarane til med solonumre. Spesielt imponerte Hector Bingert (saxofon og fløyte) då han på queanfløyte tok publikum med heim til Uruguay i latinamerikanske rytmer, i spedd nokre nordiske tonar frå Arja Saijonmaa sin "Jäg vill tacka livet" og dansetrinn Eirik Søfteland kunne trengje i semifinalen i "Skal vi danse".

Med på scenen, i tillegg til Hector Bingert, hadde Lindfors Mats Norrefalk (gitar, vokal), Thomas Dahl (gitar), Johan Löfcrantz (trommer) og Johan Granström (bass).